Ο Διόδωρος Σικελιώτης, σε μια από τις καταγραφές του, αναφέρει ένα παράξενο φαινόμενο που παρατηρήθηκε πριν από τη μάχη των Λεύκτρων. Οι Λακεδαιμόνιοι είχαν ηγεμονία στην Ελλάδα για περίπου 500 χρόνια, όμως, λίγο πριν την κρίσιμη μάχη, ένα θεϊκό σημάδι εμφανίστηκε στον ουρανό, προμηνύοντας την απώλεια της κυριαρχίας τους. Το φαινόμενο περιγραφόταν ως μια φλεγόμενη λαμπάδα, η οποία παρέμενε ορατή στον ουρανό επί πολλές νύχτες, προκαλώντας δέος και ανησυχία.
Αυτή η «πύρινη δοκός», όπως ονομάστηκε λόγω του σχήματός της, είχε την εμφάνιση μιας μακριάς φωτεινής γραμμής στον ουρανό, που έμοιαζε να καίγεται. Ορισμένοι μελετητές εικάζουν ότι η φλεγόμενη λαμπάδα μπορεί να ήταν κομήτης ή κάποια ουράνια εκδήλωση που προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση στους παρατηρητές της εποχής. Όμως, για τους αρχαίους Έλληνες, τέτοια φαινόμενα θεωρούνταν σημάδια των θεών, ειδικά όταν εμφανίζονταν σε κρίσιμες στιγμές, όπως πριν από μεγάλες μάχες.
Η καταγραφή αυτή του Διόδωρου υποδηλώνει τον συμβολικό ρόλο των ουράνιων φαινομένων ως οιωνών, που μπορούσαν να επηρεάσουν την ψυχολογία των στρατευμάτων και να προμηνύσουν ιστορικά γεγονότα. Για τους Λακεδαιμονίους, η φλεγόμενη λαμπάδα ήταν ένα δυσοίωνο σημάδι που έμελλε να σηματοδοτήσει το τέλος της κυριαρχίας τους και την αρχή της ηγεμονίας των Θηβαίων.
