Κάποτε, ο νεαρός Αλέξανδρος πρόσφερε θυσία στους θεούς μας πήρε, με τη γενναιοδωρία μέλλοντος βασιλιά, χούφτες θυμίαμα για να το ρίξει στη φωτιά του βωμού. Αυτό προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια του δασκάλου του Λεωνίδα λέγοντας του με περίτεχνο σαρκασμό πως :
- "Όταν θα έχεις κατακτήσει τις χώρες των μπαχαρικών, μπορείς να πετάς όσο θυμίαμα θέλεις. Μέχρι τότε μην το σπαταλάς».
Χρόνια αργότερα, αφού ο Αλέξανδρος κατέλαβε τη Γάζα, η οποία ήταν το βασικό κέντρο εμπορίας μπαχαρικών ολόκληρης της Μέσης Ανατολής. Έστειλε δώρο στον Λεωνίδα ένα φορτίο δεκαοκτώ τόνων λιβανιού και μύρου με μια επιστολή που έγραφε:
- «Σου έχω στείλει άφθονο λιβάνι και σμύρνα, για να πάψεις να φέρεσαι με μικροπρέπεια στους θεούς».
Η ιστορία αυτή διαθέτει μια διττή ανάγνωση, και αυτό είναι αυτό που την καθιστά τόσο πλούσια και ενδιαφέρουσα.
Από τη μία πλευρά, ο δάσκαλος, ο Λεωνίδας, φάνηκε να θέτει υποσυνείδητους στόχους για τον νεαρό Αλέξανδρο. Ο σαρκασμός του αποτελούσε ένα είδος δοκιμασίας, μια πρόκληση για τον μαθητή του να αποδείξει τον εαυτό του. Αυτό το μήνυμα έθεσε τον Αλέξανδρο σε μια διαδικασία αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης, οδηγώντας τον στην πορεία προς την υπεροχή και την επιτυχία.
Από την άλλη πλευρά, ο Αλέξανδρος αντέδρασε με τρόπο που υποδεικνύει πως τώρα που είχε κατακτήσει τις περιοχές των μπαχαρικών, μπορούσε να αποφασίζει πώς θα χρησιμοποιεί την πλούσια αυτή περιουσία, όπως τα αρώματα και τα θυμίαματα, χωρίς περιορισμούς. Υιοθέτησε μια στάση αυτοπεποίθεσης και υπερηφάνειας, υλοποιώντας έτσι την πρόταση του δασκάλου, αλλά και επιδεικνύοντας απερισκεψία.
Παράλληλα, η ιστορία αναδεικνύει τη σημασία των πράξεων και των εμπειριών στο να μετασχηματίσουν τους ανθρώπους και να τους καθοδηγήσουν προς την αλλαγή και την εξέλιξη. Ο Αλέξανδρος, πιθανόν, πίστευε ότι οι πράξεις του μπορούν να τον καθοδηγήσουν προς μια πιο ευγνώμοντα και σεβαστά συμπεριφορά, ακόμα και αν αυτές οι πράξεις αρχικά φαινόντουσαν ασεβείς ή αλόγιστες.
Σε τελική ανάλυση, αυτή η ιστορία αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να εξελιχθούν μέσω της αντιμετώπισης δοκιμασιών και των εμπειριών τους, και πώς μπορούν να βρουν την αλήθεια και την καθοδήγησή τους στην πορεία προς την αυτογνωσία και την εξέλιξη.
Evgenia.GReek
- Aλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών (Αρχαία Πέλλα, 20 Ιούλιος 356 π.Χ. – Βαβυλώνα, 10 Ιουνίου 323 π.Χ.), κοινώς γνωστός ως Μέγας Αλέξανδρος ή Αλέξανδρος ο Μέγας ήταν Έλληνας βασιλιάς του αρχαίου ελληνικού βασιλείου της Μακεδονίας. Διαδέχθηκε τον πατέρα του, Φίλιππο Β ́, στο θρόνο το 336 π. Χ. σε ηλικία 20 ετών και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των χρόνων της διακυβέρνησής του διεξάγοντας μια μακρά στρατιωτική εκστρατεία σε όλη τη Δυτική Ασία και την Αίγυπτο. Μέχρι την ηλικία των 30 ετών, είχε δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στην ιστορία, που εκτεινόταν από την Ελλάδα έως τη βορειοδυτική Ινδία. Ήταν αήττητος στη μάχη και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους μεγαλύτερους και πιο επιτυχημένους στρατιωτικούς διοικητές της ιστορίας.
- Λεωνίδας, συγγενής της μητέρας του Αλέξανδρου, Ολυμπιάδας, Το
349 π.Χ. ανέλαβε την ευθύνη της ανατροφής του πρίγκιπα. Υπό την επίβλεψή
του, ο Αλέξανδρος, διδάχτηκε αριθμητική, γεωμετρία, μουσική και ασχολήθηκε
ιδιαίτερα με την ιππασία. Αργότερα, ο Φίλιππος ανέθεσε τις σπουδές του γιου
του, στον Αριστοτέλη.
- Αριστοτέλης, (Αρχαία Στάγειρα, 384 π.Χ.-Αρχαία Χαλκίδα, 322 π.Χ.) αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και επιστήμονας που τα έργα του αναφέρονται σε πολλές επιστήμες, όπως φυσική, βιολογία, ζωολογία, λογική, μεταφυσική, ηθική, ποίηση, θέατρο, μουσική, ρητορική, πολιτική κ.ά, και συνιστούν το πρώτο ολοκληρωμένο σύστημα στη Δυτική Φιλοσοφία.. Η
μαθητεία κοντά στον μεγάλο φιλόσοφο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον χαρακτήρα
του νεαρού Αλέξανδρου. καθώς του δίδαξε, ιστορία, αστρονομία, γεωγραφία, ιατρική, φιλολογία και πολιτικές επιστήμες, μαζί με τα υπόλοιπα νεαρά μέλη της μακεδονικής αριστοκρατίας.
