Ο Άβαρης, γιος του Σεύθου, ήταν θαυματοποιός, μάγος και ιατρός της αρχαιότητας, που κατείχε ιδιαίτερες ικανότητες ως ιερέας του θεού Απόλλωνα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Απόλλωνας τον είχε προικίσει με τη δύναμη να επιτελεί θαύματα και να ταξιδεύει από τόπο σε τόπο, διασχίζοντας τον αέρα πάνω σε ένα χρυσό, μαγικό βέλος. Ο Άβαρης διέσχιζε τους αιθέρες, λειτουργώντας σαν ιππέας του αέρα, και με εντολή του Απόλλωνα πραγματοποίησε το γύρο της γης χωρίς να λάβει τροφή σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.
Όταν έφτασε στην Ελλάδα, ο Άβαρης προσέφερε τις γνώσεις και τις ικανότητές του θεραπεύοντας ασθενείς, διδάσκοντας ιατρική, καθαίροντας συνειδήσεις και σώζοντας ψυχές. Οι προφητείες και τα υπερφυσικά έργα του εντυπωσίασαν βαθιά τον κόσμο της εποχής. Ο Πλάτωνας τον αναφέρει στο έργο του «Χαρμίδης», ενώ άλλα κείμενα που σχετίζονται με αυτόν γράφτηκαν από τον Μένδη της Αιγύπτου («Φυσικά») και τον Ηρακλείδη τον Ποντικό.
Ο Ηρόδοτος, στο τέταρτο βιβλίο του, παρέχει λεπτομέρειες για τη ζωή και τα θαυμαστά έργα του Άβαρη. Στην αρχαιότητα κυκλοφορούσαν διάφορα αποκρυφιστικά βιβλία, αποδιδόμενα στον Άβαρη, όπως τα «Σκυθικά Μυθεύματα» και μια «Θεογονία» σε πεζό λόγο, που μαρτυρούν τη φήμη του και τον απόηχο της επιρροής του στους αιώνες.
