ΑΝΘΡΩΠΙΝEΣ ΨΥΧΕΣ - ΑΙΩΝΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ Μέρος Β


«...ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον...».

«...και εγώ αναστήσω αυτόν τη εσχάτη ημέρα...».

|«...Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή...»

Κύριος Ιησούς Χριστός










ΘΡΗΣΚΕΙΑ και ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Πολλές αρχαίες θρησκευτικές πεποιθήσεις περιλαμβάνουν αυτή τη φιλοσοφία, με ελαφρώς διαφορετικούς τρόπους. Ωστόσο όλες έχουν μια κοινή πεποίθηση, ​​ότι ο τρόπος που ζούμε θα επηρεάσει αυτό που συμβαίνει και μετά το θάνατο μας.
ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ
 Προωθεί τη πεποίθηση ότι «κάθε ζωή κρίνεται από τις πράξεις κάποιου και μπορεί να χρειαστούν πολλές και πολλές ζωές για να φτάσουμε στον τελικό στόχο, ο οποίος τελικός στόχος  είναι να ζούμε με τέτοιο τρόπο ώστε να επανασυνδεθούμε με την απόλυτη, την παγκόσμια ενέργεια (Brahma) Εκπροσωπείται από τους θεούς Brahma, Vishnu και Siva. 
ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ
Έχει παρόμοιο στόχο με τον Ινδουισμό, αν και δεν αναφέρεται σε θεό, υποστηρίζει την ύπαρξη ενός τρόπου ζωής, του «ευγενή οκταπλασιαστικού δρόμου»)με τελικό σκοπο η απελευθερώση του ανθρωπου από τα βάσανα, πετυχαίνοντας την κατάσταση του Nirvana, όπου αφορά την συγχωνευση με την καθολική ζωή οπου δεν θα είναι πλέον απαραίτητη η μετενσάρκωση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εντός της βουδιστικής παράδοσης, είναι ο εντοπισμός των μετενσαρκωμένων Δαλάι Λάμα οπου αναφέρεται ότι , ο  σημερινός Δαλάι Λάμα βρίσκεται στη δέκατη πέμπτη  ενσάρκωση του και σε κάθε νέα ζωή έπρεπε να περάσει αυστηρές δοκιμασίες προτού γίνει δεκτή και αποκατασταθεί. 
Αν και είναι λιγότερο γνωστες οι αποψεις περι μετενσάρκωσης στον ΙΟΥΔΑΪΣΜΟ, τόσο οι Εσσαίοι όσο και οι Φαρισαίοι, δίδασκαν πίστη στη μετενσάρκωση και έγιναν αποδεκτες και στο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ αρχικά. Ωστόσο  και οσο αφορά τον Χριστιανισμο μετα από πεντακόσια χρόνια, απορρίφθηκε ως αίρεση, μετα απο καθαρά πολιτική κίνηση, από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό στο Πέμπτο Οικουμενικό Συμβούλιο το 553 μ.Χ.

ΣΥΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
Η στάση των ανθρώπων απέναντι στη μετενσάρκωση εξακολουθεί να είναι δύσκολη ιδέα για να την αποδεχτούν, κυρίως από τους πολιτισμούς της Δύσης ωστόσο γίνεται όλο και πιο ανοιχτή, καθως υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι απόδειξης της μετενσάρκωσης.  Ο ένας από στοιχεία ανθρώπων που έχουν περιγράψει προηγούμενες ζωές υπό ύπνωση και ο άλλος ο αυξανόμενος αριθμός παιδιών που μιλούν αυθόρμητα για το παρελθόν και είναι σε θέση να δώσουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες για να εξακριβωθούν. 
Στατιστικά υπάρχουν περίπου 2500 τεκμηριωμένες περιπτώσεις τα παιδιά των οποίων οι περιγραφές προηγούμενων ζωών έχουν ελεγχθεί από ερευνητές · ορισμένα από αυτά τα παιδιά μπόρεσαν να επικοινωνήσουν και να αναγνωρίσουν τις πρώην οικογένειες τους. Από το 1960, μεγάλο μέρος έρευνας και τεκμηρίωσης έχει γίνει από τον καθηγητή Α Stevenson του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια και το 1979 από τον Dr Satwant Pasricha στην Ινδία. 
Στις Αξιώσεις της Μετενσάρκωσης ο Dr S.Pasricha.  περιγράφει μια σειρά περιπτώσεων παιδιών που ζουν κυρίως στην ινδική υποήπειρο, τα οποία έχουν μνήμη παρελθόντος. Ενδιαφέρον είναι ότι η ηλικία θανάτου στις προηγούμενες ζωές βρέθηκε να είναι σταθερά χαμηλή.
 Στη Σρι Λάνκα σε σύγκριση με το προσδόκιμο ζωής 61.7, η μέση ηλικία κατά το θάνατο των εναγόντων του παρελθόντος ήταν τα 14 χρόνια. 
Στην Ινδία, η μέση ηλικία θανάτου τα 34, σε σύγκριση με προσδόκιμο ζωής 52.6 καθως υπήρξε επίσης ένα πολύ υψηλό ποσοστό βίαιων ή ξαφνικών θανάτων. 
Καθως οι μηχανισμοί της φύσης - τα πρότυπα γέννησης, ζωής και θανάτου - είναι πάντα συνεπείς, αυτό πρέπει να ισχύει για όλους μας. Αν και υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη από ποτέ, δεν υπάρχει περισσότερη ενέργεια ζωής. Με τόσες νέες γεννήσεις, μπορεί να είναι ότι αυτή τη στιγμή πρέπει να ξοδεύουμε λιγότερο χρόνο στη ζωή μεταξύ των ζωών από ό, τι κάποτε. 
Υπάρχει μια σημαντική διαφοροποίηση στους χρόνους επιστροφής μεταξύ των ανθρώπων των οποίων οι ιστορίες μπορούν να ελεγχθούν, αλλά στις περιπτώσεις που χαρακτηρίζονται από ισχυρή μνήμη, η περίοδος επιστροφής είναι συχνά πολύ μικρή, μερικές φορές λιγότερο από ένα χρόνο. Ως εκ τούτου,  χαρακτηριστική  είναι η περίοδος επιστροφής - δηλαδή, ο χρόνος μεταξύ θανάτου στην προηγούμενη ζωή και γέννησης στο σημερινό - βρέθηκε να είναι σύντομη στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. 
Στην Τουρκία η επιστροφή πραγματοποιήθηκε συχνά σε μόλις εννέα μήνες. στην Ινδία ο μέσος χρόνος επιστροφής ήταν δεκαοκτώ μήνες, ενώ για τους ανθρώπους της Tlingit της Αλάσκας ήταν σαράντα οκτώ μήνες. Αυτοί οι σύντομοι χρόνοι επιστροφής μπορεί να οφείλονται στο γεγονός ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός συνεχώς αυξάνεται. 
Εάν η περίοδος ανάπαυσης πρέπει να προσαρμοστεί στο μέγεθος του πληθυσμού, τότε είναι λογικό να υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός παιδιών να θυμάται προηγούμενες ζωές, απλώς και μόνο επειδή υπήρξε λιγότερος χρόνος να ξεχαστεί μια ζωή πριν ξεκινήσει κάποια άλλη. Έτσι παρόλο που μερικοί άνθρωποι περιγράφουν προηγούμενες ζωές πριν από πενήντα ή εκατό χρόνια, ίσως να υπήρχαν αρκετές άλλες ξεχασμένες ζωές κατά την ενδιάμεση περίοδο. 
Η αυξανόμενη αποδοχή της ιδέας της μετενσάρκωσης, οδηγεί τους ενήλικες να λαμβάνουν σοβαρά τις αξιώσεις των παιδιών. 
Σύμφωνα με την έρευνα του Dr S.Pasricha, πολλά από τα τεκμηριωμένα παιδιά άρχισαν να ξεχνούν την προηγούμενη ζωή τους σε ηλικία περίπου έξι ετών. Σε αυτήν την ηλικία, τα παιδιά συνήθως ενσωματώνονται ενεργά στο σημερινό περιβάλλον, πηγαίνουν στο σχολείο και αποκτούν νέα ενδιαφέροντα. Έτσι ξεχνώντας την προηγούμενη ζωή μπορεί να είναι μέρος της κανονικής ανάπτυξης, επιτρέποντας την προσαρμογή στην κοινωνία που είναι απαραίτητη για την προσωπική ανάπτυξη. 
Στην πραγματικότητα φαίνεται ότι οι σαφείς αναμνήσεις επιβιώνουν μέχρι την ενηλικίωση όταν υπάρχει μια πολύ ισχυρή συναισθηματική σχέση με την προηγούμενη ζωή, όπως ένας βίαιος θάνατος ή μια αίσθηση ενός σημαντικού ζητήματος που δεν έχει επιλυθεί.
Ακόμη και πολύ ισχυρή ανάκληση μπορεί να αρχίσει να ξεθωριάζει όταν η σημερινή ζωή γίνεται πιο έντονη κυρίως αν έχουν επιλυθεί τυχόν συναισθήματα παρελθουσών «ημιτελών υποθέσεων» έτσι ώστε να μειωθεί και η σημασία της προηγούμενης ζωής.

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης


Εδώ θα διαβάσετε δυο σημαντικές περιπτώσεις προηγούμενων ζωών.
Εδώ θα διαβάσετε τις μελέτες γίνονται και στον Δυτικό Πολιτισμό και μικρά παιδιά








Όταν ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας δίδαξε στον Άγιο Ευάγριο του Πόντου τα θανάσιμα αμαρτήματα, ο αριθμός τους ήταν οκτώ. Ωστόσο, καθώς οι διδαχές...

Σελίδες