Όταν ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας δίδαξε στον Άγιο Ευάγριο του Πόντου τα θανάσιμα αμαρτήματα, ο αριθμός τους ήταν οκτώ. Ωστόσο, καθώς οι διδαχές μεταδίδονταν από γενιά σε γενιά, κάπου στην εποχή του Άγιου Ιωάννη Κασσιανού του Ρωμαίου και του Αμβρόσιου του Μεδιολάνου, ένα από αυτά τα αμαρτήματα εξαφανίστηκε από την ιστορία. Ποιο και γιατί εξαφανίστηκε: Πρόκειται για την Ακηδία και θεωρηθηκε το μοναδικό συλλογικό θανάσιμο αμάρτημα και αποτελεί πρόκληση για τη σύγχρονη κοινωνία. Συχνά ενσαρκώνεται σε καταστάσεις όπου άτομα ή ομάδες νιώθουν απόλυτα εγκαταλελειμμένα ή αδύναμα να αντιμετωπίσουν σημαντικές δυσκολίες.

Η παράδοση  συνδέει τα θανάσιμα αμαρτήματα με συγκεκριμένους δαίμονες, κάθε ένα από τα αμαρτήματα αντιστοιχίζεται με έναν δαίμονα που υποτίθεται ότι προκαλεί ή ενισχύει την έλξη προς αυτό. Κάθε ένας από αυτούς τους δαίμονες υποδηλώνει την ανθρώπινη τάση προς συγκεκριμένες αμαρτωλές πράξεις ή σκέψεις, παρέχοντας ένα μεταφυσικό πλαίσιο για την ερμηνεία και την αντιμετώπιση των αμαρτημάτων στο πλαίσιο της χριστιανικής ηθικής.

Παρακάτω ακολουθεί η αντιστοίχιση των 7+1 θανάσιμων αμαρτημάτων με τους αντίστοιχους δαίμονες.

1. Υπερηφάνεια (Pride)-Θεωρείται συχνά το πρωταρχικό αμάρτημα, η ρίζα κάθε κακού. Είναι η υπερτίμηση του εαυτού έναντι των άλλων ακομα και του Θεού. Ο δαίμονας που την ενεργοποιει είναι ο Εωσφόρος και θεωρείται ο αρχηγός των δαιμόνων

2.  Απληστία(Greed): Η ακόρεστη επιθυμία για υλική κατοχή και πλούτο, που οδηγεί σε αδιαφορία για τις πνευματικές αξίες. Ο δαίμονας που συμβολίζει την πλεονεξία και τη λαίλαπα για υλική κατοχή, είναι ο Μαμμωνάς.

3.  Λαγνεία(Lust). Η υπερβολική ή ανήθικη επιθυμία για σωματικές ηδονές, ιδίως σεξουαλικές Ο δαιμονας Ασμοδαίος εκτρέπει προς την πορνεία και την έντονη σεξουαλική επιθυμία.

4. Οργή (Wrath)  Η ανεξέλεγκτη οργή που οδηγεί σε βία και μίσος.-  Ο δαίμονας Σαταναήλ συνδέεται με τον θυμο και την βίαιη θυματικότητα.

5. Αργία (Sloth) - Βελζεβούλ: Συμβολίζει την τεμπελιά και την απραξία.

6. Φθόνος (Envy) Η κακία και η μνησικακία που προκύπτει όταν κάποιος επιθυμεί τα αγαθά του άλλου. - Ο Λεβιάθαν είναι ο δαίμονας του φθόνου και της ζήλειας.

7. Λαιμαργία (Gluttony) -Η ακόρεστη επιθυμία για φαγητό και ποτό, συχνά οδηγεί σε σπατάλη και απληστία.  Ο Βελφεγόρας: προτρέπει στην υπερβολική κατανάλωση τροφής και ποτού.

8. Ακηδία (delinquency)είναι η αθυμία, η ανορεξία  και η αδιαφορία για κάθε δράση ή  πνευματική ενέργεια που οδηγεί σε απόγνωση, αμέλεια και μικροψυχία  Ο  γιγάντιος Σουμέριος δαίμονας με μαύρα δηλητηριώδη λέπια και άδεια μάτια. ο Δάγων,  καταβάλει με την απόλυτη απελπισία, την απώλεια ελπίδας και την Απόγνωση.

Η κατανόηση αυτών των οκτώ θανάσιμων αμαρτημάτων παρέχει ένα πλαίσιο για την ανθρώπινη αυτοανάλυση και πνευματική βελτίωση. Η αναγνώριση και η αντιμετώπιση τους μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο ισορροπημένη και ηθική ζωή, ενώ παράλληλα μας καλεί να αντιμετωπίζουμε με ευαισθησία και κατανόηση τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας.

Ο Χαμένος Δαίμονας της ΑΠΌΓΝΩΣΗΣ: Ανακαλύπτοντας το ΟΓΔΟΟ Θανάσιμο ΑΜΑΡΤΗΜΑ

Όταν ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας δίδαξε στον Άγιο Ευάγριο του Πόντου τα θανάσιμα αμαρτήματα, ο αριθμός τους ήταν οκτώ. Ωστόσο, καθώς οι διδαχές μεταδίδονταν από γενιά σε γενιά, κάπου στην εποχή του Άγιου Ιωάννη Κασσιανού του Ρωμαίου και του Αμβρόσιου του Μεδιολάνου, ένα από αυτά τα αμαρτήματα εξαφανίστηκε από την ιστορία. Ποιο και γιατί εξαφανίστηκε: Πρόκειται για την Ακηδία και θεωρηθηκε το μοναδικό συλλογικό θανάσιμο αμάρτημα και αποτελεί πρόκληση για τη σύγχρονη κοινωνία. Συχνά ενσαρκώνεται σε καταστάσεις όπου άτομα ή ομάδες νιώθουν απόλυτα εγκαταλελειμμένα ή αδύναμα να αντιμετωπίσουν σημαντικές δυσκολίες.

Η παράδοση  συνδέει τα θανάσιμα αμαρτήματα με συγκεκριμένους δαίμονες, κάθε ένα από τα αμαρτήματα αντιστοιχίζεται με έναν δαίμονα που υποτίθεται ότι προκαλεί ή ενισχύει την έλξη προς αυτό. Κάθε ένας από αυτούς τους δαίμονες υποδηλώνει την ανθρώπινη τάση προς συγκεκριμένες αμαρτωλές πράξεις ή σκέψεις, παρέχοντας ένα μεταφυσικό πλαίσιο για την ερμηνεία και την αντιμετώπιση των αμαρτημάτων στο πλαίσιο της χριστιανικής ηθικής.

Παρακάτω ακολουθεί η αντιστοίχιση των 7+1 θανάσιμων αμαρτημάτων με τους αντίστοιχους δαίμονες.

1. Υπερηφάνεια (Pride)-Θεωρείται συχνά το πρωταρχικό αμάρτημα, η ρίζα κάθε κακού. Είναι η υπερτίμηση του εαυτού έναντι των άλλων ακομα και του Θεού. Ο δαίμονας που την ενεργοποιει είναι ο Εωσφόρος και θεωρείται ο αρχηγός των δαιμόνων

2.  Απληστία(Greed): Η ακόρεστη επιθυμία για υλική κατοχή και πλούτο, που οδηγεί σε αδιαφορία για τις πνευματικές αξίες. Ο δαίμονας που συμβολίζει την πλεονεξία και τη λαίλαπα για υλική κατοχή, είναι ο Μαμμωνάς.

3.  Λαγνεία(Lust). Η υπερβολική ή ανήθικη επιθυμία για σωματικές ηδονές, ιδίως σεξουαλικές Ο δαιμονας Ασμοδαίος εκτρέπει προς την πορνεία και την έντονη σεξουαλική επιθυμία.

4. Οργή (Wrath)  Η ανεξέλεγκτη οργή που οδηγεί σε βία και μίσος.-  Ο δαίμονας Σαταναήλ συνδέεται με τον θυμο και την βίαιη θυματικότητα.

5. Αργία (Sloth) - Βελζεβούλ: Συμβολίζει την τεμπελιά και την απραξία.

6. Φθόνος (Envy) Η κακία και η μνησικακία που προκύπτει όταν κάποιος επιθυμεί τα αγαθά του άλλου. - Ο Λεβιάθαν είναι ο δαίμονας του φθόνου και της ζήλειας.

7. Λαιμαργία (Gluttony) -Η ακόρεστη επιθυμία για φαγητό και ποτό, συχνά οδηγεί σε σπατάλη και απληστία.  Ο Βελφεγόρας: προτρέπει στην υπερβολική κατανάλωση τροφής και ποτού.

8. Ακηδία (delinquency)είναι η αθυμία, η ανορεξία  και η αδιαφορία για κάθε δράση ή  πνευματική ενέργεια που οδηγεί σε απόγνωση, αμέλεια και μικροψυχία  Ο  γιγάντιος Σουμέριος δαίμονας με μαύρα δηλητηριώδη λέπια και άδεια μάτια. ο Δάγων,  καταβάλει με την απόλυτη απελπισία, την απώλεια ελπίδας και την Απόγνωση.

Η κατανόηση αυτών των οκτώ θανάσιμων αμαρτημάτων παρέχει ένα πλαίσιο για την ανθρώπινη αυτοανάλυση και πνευματική βελτίωση. Η αναγνώριση και η αντιμετώπιση τους μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο ισορροπημένη και ηθική ζωή, ενώ παράλληλα μας καλεί να αντιμετωπίζουμε με ευαισθησία και κατανόηση τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας.